Tonghai - Qujiang - Jianshui 80km

Vandaag twee etappes gecombineerd zodat we overmorgen een rustdag kunnen hebben. Maar eerst ontbijt in het hotel op de kamer met broodjes en mango jus van een bakkerswinkel vlakbij. Wat keken de mensen raar op: Jos in zijn korte broek terwijl het buiten regende. Ja inderdaad we vertrokken vandaag in de drup regen. Gelukkig hield die al na 10km op en konden we onze regenjassen uit doen. Wat volgde was een schitterende afdaling met de optrekkende wolken langs de bergwanden. 

In het plaatsje Qujiang zijn we gestopt. Hier was zelfs een koffiebar waar we zeer zoete  cappuccino hebben gedronken.  Het meisje achter de bar sprak een beetje Engels.  Ze vertelde trots dat ze op de universiteit Engels had geleerd. Ze wilde wel voor ons een hotel in Jianshui reserveren. We hadden nog niets voor de nacht geregeld. Dit gaat telefonisch lastig omdat bijna niemand, ook niet in hotels, Engels spreekt. Hierna wilde ze graag met haar zoontje met ons op de foto. Vader en manlief werden er ook bij gehaald. Bij een restaurant de lunch gebruikt. Ook hier zoals voorheen wijs je in de koeling aan welke ingrediënten je wil hebben. Vandaag wees Jos stukjes vlees aan maar het werd ons niet direct duidelijk welk onderdeel van welk dier het was. Een meisje wees naar een of ander kruid wat we blijkbaar zeker moesten proberen. Dit ook maar gepakt. Ze hebben er goede soep van gemaakt. Het vlees was taai. Jos denkt dat het de maag van een koe is geweest. De rest smaakte prima. Door het dorp verder gefietst. Hier zagen we veel kaalgeplukte eenden hangen. Geroosterde eend is de plaatselijke specialiteit maar we hadden nu al gegeten. 

Nu op weg naar Jianshui, 48 km verderop. Het is een heuvelachtige streek, wat betekent dat we mooie vergezichten kregen en dat we blij zijn met onze versnellingen.    Plotseling zagen we twee fietstrekkers aankomen, bleken twee Duitse jongeren te zijn, die twee jaar op pad zijn, echte wereldfietsers dus. Tot nu toe hadden ze een ongelukje in India en Hanoi gehad, gelukkig alleen metrieke schade. Vietnam was erg druk en ze gaven ons tip voor een bepaalde route nabij Lao Cai, het noordelijke pad, stond gelukkig al op de gps. Jos zij dat ie jaloers op hun was en als ie jonger was dit ook zou doen. We wensen elkaar een take care en gingen verder.

Op het land zagen we de boeren weer driftig aan het werk. De vrouwen doen hetzelfde werk. Steeds meer rijstvelden kregen we te zien. Het is zo’n rare ervaring om te zien dat mensen veelal nog met handen en scheppen het land bewerken en dan een dikke auto met jongeren voorbij raast. Het lijkt of de technische vooruitgang van de laatste 50 jaar in een keer ingehaald wordt. De vraag is hoe zeker oudere mensen hiermee omgaan. In Jianshui werd het verkeer weer druk. Veel toeterende auto’s en scooters. Hier en in dorpen waardoor we doorfietsen werden we veel gefotografeerd. Jongeren vinden het leuk om hello te roepen om dan lachend verder te gaan. De eigenaresse van het hotel dat was gereserveerd vroeg een hoge prijs voor een nacht. Niet direct vanwege het geld maar dat ze er een slaatje uit wilde slaan, ging Miek even verder in de straat kijken. Tegenover lag een leuk typisch Chinees hotelletje met zeer vriendelijke mensen waar we een kamer konden hebben. De keuze was zo gemaakt. De oude eigenaar heeft de fiets van Miek nog uitgeprobeerd en wilde de fiets wel kopen.  S’Avonds een goed restaurant gevonden die ook asperges hadden.  

De dag begon met regen en eindigde met regen, maar niet tijdens het fietsen. Weer een leuke tocht gedaan.