Rustdag, rijstvelden van Xinjie.

De camera draaide vandaag overuren. Excursie naar de duizend jaar oude rijstvelden van Xinjie, aangelegd door de trotse Hani bevolking. Wereld erfgoed van Unesco. Het is een van de mooiste rijstterrassen van de wereld en de grootste van China. De rijstterrassen zijn vanaf november tot april/mei gevuld met water uit de bergen. In deze periode kan er ook veel mist hangen maar dat kan prachtige beelden opleveren.Het hoogtepunt tot nu toe van de reis.

Onze gids, Belinda, haar Chinese naam is Hui Mei, is de enige Engelstalige gids in de omgeving. Ze kwam ons om half acht bij het hotel ophalen. Onderweg pikte ze nog een Japanse jongen op die door haar moeder in de auto werd geduwd en even later nog een man waarmee ze getrouwd bleek te zijn. De rit omhoog naar de rijstvelden was al een hele happening. De ochtendnevel hing in de dalen en we maakten diverse scenic stops, nog voordat we een rijstveld gezien hadden. Eerst kwamen we boven aan bij de oude stad Xinjie. De nieuwe stad was dus beneden, en was slechts 30 jaar oud. De oude stad Xinjie was duidelijk niet voor het hedendaags verkeer aangelegd.

We kwamen bij een markt stil te staan doordat ergens een auto asociaal geparkeerd stond. Een bus kon er niet meer door en alles moest opzij, dat kostte wel een kwartier.  

Doorheen de oude stad met diverse markten waar zij bijvoorbeeld zwijntjes in verschillende kleuren verkochten. Ze zaten aan een soort riem, touw vast. Eenmaal uit de stad stopte Belinda en moesten we allen achterin in de Toyota van gebukt zitten, er kan controle bij de poort zijn. Ik vermoed dat ze een dealtje met de wachters had gesloten, hij had ons wel degelijk gezien en zo klein kan Jos zich niet maken. Normaal moet je 100¥ tickets betalen. 

Bij het eerste viewpunt, onderdeel van luxe resort, konden we de rijstvelden zien. We hadden geluk, gisteren had het geregend en daarmee was de lucht zuiver en de bomen groener.  En het weer was helder. Door naar het volgende viewpunt, maar daar kwam de mist op uit het dal. Hetzelfde punt zouden we middags nog een keer nemen. 

Het derde viewpunt was wel helemaal open. Daar was het ook wat drukker, het was een soort short break weekend met de aankomende 1 mei dag. We stapte uit en maakte een wandeling omlaag door de rijstvelden. Meeste toeristen bleven hangen en miste de mooiste views van de rijstvelden. Wij liepen er midden doorheen en zagen de mensen werken in de veldjes. Het was planttijd, de rijst wordt eerst dicht op elkaar gezet tot ie ongeveer 15 cm lang is en dan dient het uitgeplant te worden op een afstand van ongeveer 10cm. Dat werd meestal door de vrouwen gedaan. De mannen waren bezig met het zaaiklaar maken van de veldjes. Ofwel met een soort kapschep de modder uit elkaar trekken, of met een waterbuffel er doorheen ploegen. Best ploeteren, we hebben er diverse foto’s en filmpjes van gemaakt. Het was een heel bijzondere wandeling midden door de rijstvelden.

Door naar het vierde viewpunt, vlakbij het backpacker guesthouse van Belinda en haar man. Weer schitterende views, tot 10km in omtrek. Belinda liet ons ook een huis zien dat illegaal gebouwd was, op een fraai punt, maar op last van de overheid werd afgebroken. Goed dat ze niet alles zomaar volbouwen. Bij haar guesthouse aangekomen, konden we eerste een kleine wandeling door haar dorp maken, terwijl haar man onze lunch voorbereidde. Het dorpje was een soort cultureel erfgoed met verschillende bordjes en een mooi plein met uitzicht op de rijstvelden. Onze Japanner bleef maar foto’s schieten. Deden wij trouwens ook. Miek heeft een heel mooie foto gemaakt van een oude man in zwart pak met hoed, bleek een bijenman te zijn. Als we foto’s van mensen maken, vragen we het eerst, soms. 

Belinda en haar man hadden de lunch grotendeels al voorbereid. We mochten nog het vlees uitkiezen. Jos wilde wel een stuk waterbuffel uitproberen. Als snack vooraf hadden ze al deeghapjes klaarstaan. Het waren dezelfde als een paar dagen geleden waar Miek de braakneigingen van kreeg en nu ook. "De geur alleen al was genoeg voor haar om een grote stap terug te zetten. Het bleek geroosterd deeg met tofu te zijn. De rest van de lunch was smaakvol. De man schonk ons nog rijstwijn met 50 procent alcohol (volgens hem dan) in en bij elke slok proostte hij met Gan bei. Het werd een erg gezellige lunch. Hij en de Japanner wisten van de Elfstedentocht af en ze hadden gehoord dat je zeker Giethoorn in Nederland moest bezoeken als je een Europe-Tour zou maken.  Om half twee werd de trip hervat. Belinda weet de mooie plekjes te vinden. De natuur is zo mooi, elke dag is anders, zei ze. Het geven van excursie zou haar niet snel vervelen. Ze was vandaag gevraagd om morgen een excursie aan 28 scholieren uit Nederland te geven. Het heeft z’n voordelen als je meerdere talen beheerst. Kassa voor haar. Ze doet het wel goed en houdt rekening met de wensen. Echt aan te bevelen.

Bij de terugweg naar Nansha zijn we in een dorp overgestapt in een taxi die Belinda geregeld had. Na een paar km bleef deze stil staan, er werd wat getelefoneerd en wat gewacht. Er werd weer gebeld en gewacht. Toen kwam er op z’n dode gemak een sterk aftershave ruikende man aan die royaal naast Miek ging zitten. De tocht kon weer hervat worden. Halverwege de rit stopte de taxi weer. De chauffeuse, haar bijrijder en de aftershave-man stapten uit de auto en gingen even fruit langs de weg kopen. Het zijn toch leuke verrassingen als je in een land bent waar je de taal niet van spreekt, het schrift niet van kunt lezen en de gebruiken anders zijn. 

We hebben ook wat perziken gekocht. Goed voor de economie. De aftershave-man stond erop dat Miek ook een perzik van hem aannam. De mensen zijn erg vriendelijk. Ze willen graag geven maar willen niet zomaar iets van ons ontvangen. In restaurants of kraampjes accepteren ze gewoon geen extra geld. Ze voelen zich bijna beledigd als je aandringt. Het is een trots volk.

In de avond zijn we naar een overdekte markt gegaan waar kleurrijk geklede vrouwen van het Yi en Hani volk hun waren verkopen. Mooi om te zien hoe rijst en kruiden uit grote zakken werden verkocht. Er was ook een gedeelte met nog levende dieren zoals kippen, hanen, konijnen, eenden, vissen en helaas, het is toch waar, honden.

De hond in de pot vinden, kan hier letterlijk genomen worden.  Verder....prima mensen, die Chinezen. 

Tot morgen, dan stappen we weer op de fiets.