Tempels van Kunming 35 km

Met de fiets naar de tempels van Kunming

Om 9.00 uur gingen we richting ontbijtbuffet, redelijk goed geslapen. Vandaag was het aanzienlijk drukker dan gisteren. Behalve een groepje Britten en wij waren er alleen Chinezen. Opvallend was het multitasken van de Chinezen: noodlesoep met stokjes eten en tegelijkertijd druk bezig zijn met mobiel of computer. Voor ons is de beweging van de stokjes met eten er tussen naar de mond brengen al pure concentratie. Morgen maar na het ontbijt pas douchen. Het aanbod van het ontbijt is zeer groot. Van Chinese gerechten tot westerse gerechten maar wel met een Chinese tint. Smaakt allemaal erg goed.

Het personeel is zeer behulpzaam. Ze bukken heel wat af voor ons. We bukken steeds terug, wel net zo vriendelijk.  

Route verkeer ook aanzienlijk drukker, een georganiseerde wanorde zo kwam het over, maar er werden wel degelijk bekeuringen etc uitgedeeld. En overal camera’s. Als eerste de boeddhistische Yuantong tempel bezocht. Bij de poort waren verschillende bedelaars, waarvan een monnik met staafjes met rode punten die achter Jos aan ging. De tempel was indrukwekkend. Veel mensen die wierook, koekjes, fruit offers neerlegden. Oud tot jong knielde voor de beelden om te bidden, heel sereen.

Daarna het routeboekje opgepakt en mbv gps naar de Bamboo temple.

Het was een fikse klim naar boven. Geen scooter of fietser meer te zien. De helling was trouwens voor een scooter niet haalbaar. Wat zegt dat over ons???

 Bij de ingang was een kraampje waar je wierook en geschenken voor de Goden kunt kopen. In de tempel waren veel afbeeldingen monniken in verschillende standen en uitdrukkingen. Op zoek naar een toilet raakte ik Jos kwijt. Ik ben toen maar neen restaurant ingegaan waar de kans groot is dat hij daar zou zijn. Het was daar leeg en geen mens te bekennen. Het leek of daar dagen niemand meer was geweest. een klein oud krom vrouwtje met zo’n typische schort kwam achtergelaten aan. Ze wees naar de richting waar Jos was gelopen en maakte eetbewegingen met een gebaar an “en dan terugkomen”. Bij een deur moesten we haar naar een gaarkeuken volgen, we moesten op lage krukjes tussen de grote pannen gaan zitten, vulde een groot bord met groenten. Deze ging de magnetron in. Achter ons zat een man met de voeten op een hoge tafel ons zeer te bekijken. Het eten waar nog rijst bij kwam was erg lekker. Hierna de helling die bloed, zweet en tranen koste om omhoog te komen in een paar minuten omlaag gesjeesd.  De route ging door omlaag een wijk waar de armoede weelderig is. Een krijsende vrouw lag naast de weg waar wel twee politiemannen bij stonden maar niets deden. Misschien is in China ook de discussie ove hoemensen in psychose te benaderen. Niet het tweede gedeelte van de route gedaan maar terug naar het Green Lake  eiland met dansende mensen. Op de terugweg nog gewinkeld voor mobile Mi mix2s, snelste mobiel op dit moment , 3800¥ 260eur. Ze hadden hem wel maar we konden niet met credit card betalen, jammer. Terug naar het hotel, om te douchen. Was al laat hlf8, en het restaurant tegenover het hotel was aan het opruimen. Dan maar naar de Ierse pub, nu nog even 2 burgers met Belgisch bier voor we alleen nog maar noedels en rijst eten.