15 La Chatre - La Souterraine

Zondag 19 September: een barre pelgrims tocht, 75km.

Goede  geslapen in mijn eerste refugee overnachting. Om half 8 wakker en ontbeten, met Anja & Jaap. Ze hadden in het verleden ook een camper gehad, maar nu hadden ze toch een boot gekocht, kan in Friesland. Anja had de LOW zes jaar geleden in haar eentje gedaan, en schudde zo het ene na het andere herinnering uit haar mouw. Om 9u stonden we buiten , meneer pastoor was al weg naar zijn eerste mis. Ook in Frankrijk hebben deze mensen een drukke maar dankbare baan. 
Het weer vandaag zag er niet zo best uit, waarschijnlijk zou het wel gaan regenen. Dus eerst maar naar de boulangerie voor een vol brood en chocolaat broodje voor de eerste pauze. Moest in de rij staan, Mieke maar ff gebeld ondertussen.  Eerste stop bedacht ik kon beste in Sarzay (bijna Saray ja), maar helaas geen barretje of zo. Dan maar door naar Neuvy, wat een mooi kerkje had. Wel iets verder en het ging al tegen 11u aan. De klokken luidden, voor de zondagmis. Zag nog een aantal Franse meisjes in kostuum richting de kerk lopen, traditie
In het cafeetje tegenover een koffie au lait genomen, leuke bar vrouw, maar dat hondje, zo een kleine keffer, NON xx, zei ze als ie weer eens naar me blafte. Verder zaten er 2 oude mannetjes aan de drank om 11u, en het mondkapje onder de kin, anders kun je niet drinken he. Zouden ze eigenlijk naar de mis moeten gaan.  Verder fietsend tegen de wind in begon het te regenen, van die stuif regen die overal doorheen gaat. Werd het vandaag een echte pelgrims tocht, afzien, want het heuvelde behoorlijk. Cluis zou ik de lunch kunnen doen, maar ff gecheckt, daar was geen restaurant. Inmiddels goot de regen eruit. Hmm, dan maar even schuilen in een boerenschuur en ff wat gekookt, anders gat het vandaag niet lukken. Mijn schoenen dreigden te verzuipen in de nattigheid. In de schuur stonden bigbags kunstmest (Yara) en van de lege zakken wat schoon plastic afgescheurd on over de schoenen gebonden. Had je die overschoenen tocht maar mee moeten nemen. In de stromende regen kwam ik bij Cluis, inderdaad nente, niks. De route stopte op de Garminn 830, moest ik het volgende track selecterren, wat nog lukte in de regen met de 830, zou met de oude 810 niet gelukt zijn. Goed touchscreen had die Edge 830.  Door trappen tegen de regen wind en op & neer bleef het maar gaan. Bij het lac Crozant zou een hotel restaurant liggen. Wel eerst een flinke afdaling naar het stuwmeer (moest je later weer omhoog dus). Bij het hoteldulac-crozant.com zou ik dan maar een kamer nemen, want dit was niet leuk.  
Bleek er een of ander patron weekend te zijn en het hotel was volgeboekt. De moed zonk me in de schoenen. Wel bleek de eigenaar een Nederlander te zijn en hij hielp me een hotel to vinden in La Souterrain, nog 25km verder. Ik kon zijn vaste telefoon gebruiken, want mobiel had je geen bereik. Na een aantal keren geen verbinding, kwam toch hotel Jinjoud terug en heb ik die via zijn Franse vrouw geboekt, 65 euro, met avondeten en ontbijt. Hoewel de keuken al aan het opruimen was kreeg ik toch nog wat te eten, en aangesterkt hierdoor, ging ik om half4 verder voor de laatste 25km. Inderdaad een flinke klim omhoog, maar door de pauze lukte dat vrij goed, en het was inmiddels droog. Was wel een mooie route maar bleef stevig heuvelen. 
Om half6 kwam ik bij het hotel, na een rondje door het stadje, was wel aardig, morgen ochtend maar eens beter bekijken, nu wou ik alleen een warme douche.  Wat een typisch Frans hotelletje. Ik dacht eerst dat ik een rokers kamer had, maar nadat de vrouw er met spuitbus doorheen had gespoten toch maar erin. Bleek de trappen naar de boenwas te stinken. Mijn fiets kon beneden in de hal blijven staan. Mezelf wat opgeknapt en om 7 u zou het avondeten klaar staan, waar was die restaurant zaaltje ook weer? Wauw ook weer zo een typisch kamer, die inderdaad volstroomde met mensen, 2 Duitse wandelaar die morgenochtend de trein terug namen 2 Franse dametjes, geen contact.2 Franse mannen die blijkbaar ook de caminoo deden, en nog een Belg, een oude rocker uit Eupen, dus de Ostkantons en niet België. Hij zat bij mij aan de ronde tafel, hij was met de motor en vanochtend vanuit Reims vertrokken, op weg naar Alecante in Spanje. Wat mee gekeuveld over Haus Ternell in Eupen, de kok was een vriend van hem. Over de Hardy Davidson motors en de recente watersnood ramp die in België toch 40 doden had waarvan er 1 in Eupen. Wel kende deze oude rocker Moulin Blues festival in Ospel en dat van Peer. Tja kleine wereld. 
Terug op de kamer en de was naar binnen gehaald, de kamer had gelukkig klerenhangers, mogelijk had ik morgenochtend alles droog, behalve de handschoenen, maar daar had ik nog een reserve bij me.  Mieke nog gebeld en daarna diep gedroomd van deze pelgrims tocht van 75km en 1000hm.