25 Oloron Saint Marie. - Pau

Woensdag 29 september, het dal van de Ossau en de Pyreneeen legende, 45km, 500hm

Waren er gisteravond toch nog 2 Spanjaarden en een Duitser gekomen in de slaapzaal. De Spanjaarden had ik zien lopen, toen ik een restaurant aan het zoeken was. De Duitser was met de trein aangekomen, had 14u gereisd, en moest vandaag ook nog met 75km verder met bus en trein.  De Duitser stonk naar zweet en  rook, maar de Spanjaarden braken me op. Eentje snurkte nogal luid en heeft me de halve nacht wakker gehouden. Het advies om oorplug’s mee te nemen als je in een pelgrims herberg slaapt is terecht. Heb dus midden in het gesnurk een hotel in Pau gereserveerd voor 53euro via booking.com.

Om 8u toch maar aan het ontbijit, de Fransen hoeven blijkbaar geen beleg op het brood, dus heb ik even mijn eigen foodtas naar beneden gehaald, met kaas en vlees. De koffie was prima, de yoghurt heb ik voor later op de dag bewaard. Om 9u bepakt en bezakt, wou ik vertrekken, maar waar was mijn fietssleutel, terug naar de slaapzaal: niks. Ok ff denken, hij moest in mijn spijkerbroek zitten, en ja hoor.  De B&B eigenaar keek nog even mee welke route ik wou doen, was best een aardige bezorgde man, raadde me af om de N134 naar Pau te nemen. Ik koos dus de LOW6a route, die onder Pau door naar Orloron gaat en via de D934 door Rebenacq kon ik dan zo Pau binnen fietsen. Wel moest ik dan even klimmen nabij Sevignacq (ja het zijn Basken hier). 

Ik heb in het begin toch te N134 genomen, maar de B&B houder had gelijk, gelukkig nog vroeg en nog niet veel verkeer. Later de route 6a opgepakt, onderweg noch een echte Camino ganger tegen gekomen (kon die Duitser nog wat van leren) en de klimmetjes rustig aan gedaan. De afdaling via de D934 was mooi en snel, en ook veilig want er was een vlucht strook langs.
Voordat ik wist zat ik in Gap, 8km voor Pau. Daar was het markt, even eencafee-au-lait genomen, en de route nog eens bekeken. Die kwam weer bij de drukke N134 uit, behalve als ik het heuvel traject via de D234 zou nemen, dat maar gedaan, ik had tijd.  Dat was een goede keuze, mooi uitzicht over het dal waar de drukke N134 liep, daar had ik niet willen fietsen. Met een stevige afdaling kwam ik Pau binnen, net voor het spoor. Het zou een velo stad zijn, maar daar was via de ingangswegen weinig van te merken. Omhoog de bovenstad in , en plotseling zag een mooi pleintje met allerlei restaurantjes. Tijd voor de midi, was inmiddels half1 en ik kon toch pas om 2u het hotel in. Dat was een goede keuze, een heerlijke kabeljauw en goed voorafje, met voor deze keer een wijntje erbij.
Om 2u richting het hotel Bosquet, dat lag wel mooi midden in het centrum. Alleen was het nog gesloten, bellen en de meneer had via booking.com nog een berichtje gestuurd. Pardon monsieur, je suis en le velo et ne pas de messages booking.com checking.  Gelukkig was ie met 5 minuten daar.
Lekker gedouched, even bijgekomen, om de stad in te gaan, eerst maar naar het OdT voor een stempel, dat waren ze aan het verbouwen, lag 300m verderop. Stempels gezet op de vraag wat ik in een namiddag van Pau nog kan zien, was eigenlijk alleen het fine art museum , het kasteel waren ze aan verbouwen en ging alleen op reserveringen, en de Pyreneeen boulevard. 

Dat brengt me op de legende van de Pyreneeen: erg lang geleden leefde er een prinses die Pyrene heette. Op een dag werd ze voorgesteld aan Hercules en ze werd opslag verliefd. Uit de ongewenste verhouding werd een schepsel geboren met het lichaam van een slang.  Bebryx de vader van Pyrene onstak in woede en zij vluchtte de bergen in die Gallia van Iberia. Echter in die bergen veel Pyrene ten prooi aan de wilde dieren. Hercules volgde haar voetsporen en vond haar overblijfselen verscheurd door klauwen en kaken. Vervuld van smart verbrandde hij Pyrene’s lichaam op een stapel stenen en de as werd door de wind verspreid. Sindsdien heetten de bergen de Pyreneeen, ter herinnering aan Pyrene.

Het uitzicht van de Pyreneeen boulevard was inderdaad wel mooi, maar voor de rest was er niet veel te zien in Pau, wel veel terrassen.  Dus maar even een tijd in een lounch bank met aan 0.0 biertje. Was rond gefiest en ‘s avonds ergens gaan eten. Niks bijzonders want dat had ik vanmiddag al gedaan.  Blijkt dat ze sowieso  pas laat eten ‘s avonds. 
Morgenvroeg de reis terug naar huis. Zit nu op 1820km.