7 Romagne - Chalon-en-Champagne

Zaterdag 11 september 90km

Al vroeg wakker, krijg je als je om 22u in bed ligt. Op de camping was nog niemand wakker.  Eerst maar een koffie en stokbrood met ham/kaas en jam als ontbijt.  Daarna me gewassen en geschoren (na 7 dagen) , tent afgeveegd, droog werd ie toch niet. Inmiddels was Roland de comping eigenaar uit Wageningen wakker geworden, de bakker kwam eraan.  De man had haast en deed de achterdeur van het busje niet goed dicht, wou hem nog waarschuwen maar hij was al terug de weg op. In de bocht zag ik de deur al volledig openstaan, mogelijk lagen de croissantjes tot aan de brood automaat 1 km verderop in het dorp zelf.

Toen de tent opgeruimd en inmiddels werden de andere gasten wakker, ze kwamen een praatje maken of dat allemaal op die fiets past.  Ik liet nog een broek, poloshirt en handdoek na, buiten het verrekijkertje, zodoende had ik toch een paar kilos minder bergop te torsen. Maar eerst door naar Varrenesse alwaar de andere camping lag. Ik nam de doorgaande weg want het was niet druk deze zaterdagochtend. Wel haalde Herman me in met zijn witte Ford Kugga, Herman nog bedankt voor de boodschappen.

Het zou vandaag wat omhoog gaan door de Champagne streek, een agrarisch gebied en niet veel voorzieningen onderweg. Dus bij het eerste beste dorpje inkopen gedaan, brood,  koffie, yoghurts en bananen.  Bleek er een echtpaar uit Budel Dorp voor de winkel te staan. Ze waren aan het wandelen, en hadden beiden Jacobs routes gewandeld, ja ze herkende het probleem van te veel bepakking , bij aanvang van de Spaanse route waren er bakken waar pelgrim wandelaars hun spullen konden dumpen, zij hadden hun kookgerei  erin gedaan, kon iemand anders weer gebruiken.  Meteen na het dorpje was er een mooie picknick tafel met mooi uitzicht over het dal, hier maar mijn eerste yoghurt genomen, en Mieke ff gebeld. 

Het ging vlot vandaag, hoewel er wel flinke stukken valsplat met wind tegen genomen moesten worden.  En de dorpjes werden kleiner en kleiner. Zo passeerde ik het dorpje Hans, maar een foto naar ons Els gestuurd van het plaatsnaam bord. Niks te krijgen dus, na 50km, in Croix en Champange, 5 huizen, maar gestopt voor de lunch. Koffie gezet maar het gasflesje was leeg, nieuwe erin en nu dus geen reserve meer.  De lunch was prima, stokbrood met jam en kaas, goede koffie. Kon ik weer verder, maar het bleef behoorlijk agrarisch. Een groot stro hoop, 10 hoog, kwam ik langs, maar foto naar Giedo gestuurd of ie nog stro nodig had. 

Uiteindelijk kwam ik een beetje uit de wind te fietsen, wel raakte mijn water op. De wind was zuidwest en nogal frisjes. 

Hierna kwam bij een klein dorp met een “Notre Dame de l’ Epine, een kerk met 2 hoge spitstorens op de kruising met de D3. Hoewel de kerk een St. Jacobsbeeld heeft, kun je er geen stempel krijgen. Er was niemand aanwezig, en zelfs de ernaarst gelegen souvernirs winkel kon me niet verder helpen, dan moet je dus in Heppeneert bij Maaseik zijn.

Hierna was het nog een kleine 15km naar Chalons (Catalaunum) en daar was ook een camping. Maar eerst naar de kerk, Notre-Dame en Vaux.  Maar hier was alles dicht, een dame leidde me naar het kantoor achter de kerk, maar ook daar was niemand. Kon ik nog bij Bureau de Tourisme terecht, en die hadden hem. Kwam langs een markt met ook een kraampje met cell phone hoesjes. Dus maar 2 kabels gekocht want mijn ipad kabel was slecht, slecht 5 euro per stuk.  Door naar de camping die lag 3 km ten zuiden van de stad, daar stond de wijk vol met geparkeerde autos, was er iets aan de hand, markt, festival? 

Op de camping kon ik voor 8.50 euro een plekje op het eind uitzoeken. Rustig de tent opgezet, was nog nat, en me gaan douchen.  Kwam er langs de fietsen van het stel uit Winterswijk. Terug van de douche waren ze bij hun tent. Jelle & Carla waren dus echte wereldfietsers, ze hadden hun huis verkocht en baan opgezegd om door Australie & Nieuw Zeeland te fietsen. Met AWOL hadden ze al verschillende fietstochten in ZO Azie gedaan.

Maar de Covid kwam er tussen door en Australie ging in lockdown. Ze hebben nog een vlucht naar huis kunnen boeken en een appartement in Deventer gekocht. En dan nu de LOW in Frankrijk gevolgd met de Iberica route in Spanje (via Madrid naar Portugal of Andalusie).  Dit alles vertelde ze me tijdens een gezamelijk biertje op het terras.  Ik gaf ze de tip van de Reealis Bardenas boven Zarragaso (een woestijn zo groot als de Veluwe).  Whatapps uitgewisseld en via mijn profiel foto konden ze een kleine indruk krijgen van de Bardenas.

Zij gingen kojken, echte hardcore fietsers doen dat, ik niet ging een lekker restaurantje opzoeken in Chalons leuke centrum. Daar een Perigord salade genmen met 2 afflichems, dat smaakte wel.

Terug naar de camping want het werd donker.  Daar aangekomen, bleek er naast een veld vool kleine (a la lowlands) tenten te worden opgezet en busjes dumpte er mensen. Bleken Bulgaren te zijn die voor de wijnpluk kwamen (ik had nog geen wengaard gezien onderweg).  Jelle had zo iets genoemd, gehoord bij de receptie maar mij was niks verteld. 

Zou ik mijn tent verplaatsen,  Jelle & Carla lagen waarschijnlijk al te slapen.  Dan maar de fiets met slotkabel aan de tent vastgemaakt. De bulgaren waren nog minstens 2u bezig met oppompen van luchbedden, konden er wel 100 zijn.  Om 10 de tent in , een aflevering van Breaking Bad bekeken en om 11u viel Jos in slaap. Niks meer gehoord van die Bulgaren, om 3u s’nacht nog een keer pissen, maar het was rustig in het Bulgaarse LowLands camp.